O pequeno paso que une a rúa da Aduana coa Alameda vincula Carril cun dos seres da mitoloxía galega, o Urco.
O canellón de Peletres unía en tempos, antes de realizarse as instalacións portuarias, a rúa da Aduana co mar. Era un paso a unha praia, posiblemente, con rocas que acubillaban ao animal mitolóxico. Alí azoutaba o vento os días de temporais do sur. O estreito desta rúa provocaba un son descoñecido, era o aullido do Urco.
O Urco é un animal mitolóxico que ten presenza en diversos puntos de Galicia e Asturias. Ten forma de can xigante que arrastra cadeas, posúe enormes fauces, habita nas próximidades do mar e atemoriza aos habitantes do pobo. Os testemuños que din telo visto non son poucos.
Cando fai a súa presenza na vila algunha desgraza está próxima. Merodeando unha casa en noite negra de temporal, con vento e choiva, anuncia a morte próxima ou a desgraza que vai caer na familia que nela vive.
O Urco está a medio camiño entre o mundo dos vivos e o dos mortos. É o guardíán da entrada do inferno e a el arrástrache se cho atopas. Vive no escuro das rochas e provoca un medo que se transmite xeración tras xeración. Aos nenos se lles asustaba dicindo "que ven o Urco!" ou "vaiche levar o Urco!" cando facían calquera trastada.
Olliño logo nos días de temporal no inverno, non pasedes polo canellón de Peletres, polo canellón do Urco, pode ter consecuencias, ningunha boa.
Por fin atopo unha historia do Urco, do que sempre oín falar sen máis concrección.
ResponderEliminar