A finais do século XIX, gran parte dos concellos asumiron que tiñan que facer un esforzo importante na procura dun comercio de comestibles cunhas mínimas condicións hixiénicas. O esforzo centrouse en construir prazas de abasto. A venda pola rúa nos días de feira, ofrecía, cando menos, unha imaxe deplorable. Os artículos de comer expostos no chan eran un auténtico perigo para a saude. As prazas de abasto concentraban a venda dos productos frescos e tiñan unha presencia permanente, garantían o abastecemento diario.
