O couto de Trabanca Sardiñeira

O nome de couto, ou couto redondo, o reciben os territorios que tiñan por detentador do dominio xurisdiccional e do dominio directo á mesma persoa, linaxe ou entidade. O dono da terra e aquel que exercía os dereitos da xusticia eran a mesma persoa. Coutos no noso municipio foron A Laxe, Cornazo, Trabanca Sardiñeira,...

Neste último caso o exercicio dos privilexios feudais os exercía o Conde de Grajal. A mediados do século XVIII, en razón de vasalaxe, en Trabanca pagábaselle a este Conde dezaseis ferrados e medio de centeo e once reais ao ano. En razón de luctuosa, o pago era de dous reais ao ano.

O dezmo eclesiástico tamén aquí dividíase en duas partes. Unha era para a Diginidade Arcebispal. A outra dividíase en dous cuartos. Un pagábase ao cura de San Xés de Bamio e a outra ao parroquial de Carril.